दिवंगत कुलगुरु झालेत आता ‘इमानदार!’

नागपूर,ता.२६ सप्टेंबर २०२४: राष्ट्रसंत तुकडोजी महाराज नागपूर विद्यापीठाचे निलंबित कुलगुरु डॉ.सुभाष चौधरी यांचा काल मध्यरात्री किंग्जवे रुग्यालयात हार्टअटैकने मृत्यू झाला,असे अधिकृतपणे घोषित करण्यात आले.अर्थात डॉ.चौधरी यांचा मृत्यू हा अनेकांच्या मनाला चटका लाऊन जाणारा ठरला.विविध कारणांमुळे त्यांच्यावर झालेले आर्थिक अनियमिततेचे आरोप,२१ फेब्रुवरी २०२४ रोजी राज्यपालांनी त्यांचे केलेले निलंबन,राज्यपालांच्या या कारवाईच्या विरोधात उच्च न्यायलयात त्यांनी घेतलेली धाव,न्यायालयाकडून मिळालेला दिलासा,पुन्हा राज्यपालांकडून चौकशीचा सुरु झालेला ससेमिरा,पुन्हा निलंबन,पुन्हा डॉ.चौधरींची उच्च न्यायालात राज्यपालांच्या निर्णयाविरोधात धाव या सर्व घडामोडी नागपूरकरांना माहिती आहे मात्र,न्याय-अन्यायाच्या,सत्य-असत्याचा,प्रतिष्ठा-अप्रतिष्ठेच्या या संपूर्ण लढाईत कुलगुरु डॉ.चौधरी हे एकाकी होते,हे मान्य करावेच लागेल.आज अंबाझरी घाटात त्यांचा पार्थिव देह अनंतात विलिन झाल्यावर पार पडलेल्या शोकसभेत प्र.कुलगुरु संजय दुधे यांच्या मुखातून ,‘डॉ.चौधरींसारखे इमानदार कुलगुरु विद्यापीठाला मिळाले,असे कुलगुरु पुन्हा भेटणार नाही’अशी शोकसंवेदना प्रकटली त्यावेळी,ते हयातीत असताना त्यांच्या राजकीय,न्यायिक आणि नैतिक लढ्यात हे सर्व कुठे होते?असा प्रश्‍न उपस्थितांना पडणे स्वाभाविक आहे.

इतकंच नव्हे तर आज फेसबुक पासून तर एक्स,व्हाॅट्स ॲपवर दिवंगत कुलगुरुंसाठी अनेकांनी शोकसंवेदना व्यक्त करीत,त्यांच्यासोबतच्या आपल्या आठवणी भरभरुन शेअर केल्या.ते किती उच्च दर्जाचे कला रसिक होते,गायक होते,त्यांच्या आवडीची गाणी,त्यांचे कामाप्रतिचे सर्मपण,अमूक विद्यालयात प्राचार्य असताना,अमूक विभागात विभाग प्रमुख असताना त्यांनी केलेले भरीव काम,मनमिळावू स्वभाव इत्यादी-इत्यादी माहितीचा आज सोशल मिडीयावर महापूर आला मात्र,ते हयातीत असताना,त्यांच्यासाठी,त्यांच्या बाजूने याच त्यांच्या ‘चाहत्यांना’साधे दोन शब्द देखील ,त्यांच्या एवढ्या प्रदीर्घ व कारर्कीदीच्या महत्वाच्या शैक्षणिक व राजकीय लढ्यात सोशल मिडीयावर त्यांच्या समर्थनार्थ पोस्ट करावसे वाटले नाही  !

आपल्या भारतीय संस्कृतीत मृत्यूनंतर सगळा वैरभाव संपुष्टात येत असतो,गेलेल्या माणसासाठी फक्त चांगलं बोललं,लिहलं व सांगितलं जातं मात्र,याच सर्व शब्दांची,समर्थनाची गरज, ही ते हयातीत असताना त्यांना नव्हती का?आता ते हयातीत नाही,सोशल मिडीया किवा राजकारणातील शीर्षस्थ नेत्यांचा शोकसंवेदनाचा त्यांना काय उपयोग?ते किती भ्रष्ट आहेत हे सिद्ध करण्यासाठी साम,दाम,दंड,भेदाची नीती अवलंबिणारे आता ते किती इमानदार होते,मनमिळावू होते,महान होते,कर्तव्यदक्ष होते,हे सांगण्यासाठी तत्पर झालेले बघून,त्यांच्या कुटूंबियांना काय वाटत असावे?

कुलगुरु आज आपल्यात नाहीत,ते सगळं काही आपल्या मनातलं सोबतच घेऊन गेलेत.कुलगुरु पदावरील व्यक्ती संवैधानिक पदावर असल्याने  पत्रकार परिषद घेऊन व्यक्त ही होऊ शकत नाही,अनेक बंधने त्यांच्यावर असतात.जास्तीत जास्त शैक्षणिक धोरणाबाबत प्रतिक्रिया देत असतात मात्र,जनते समोर येऊन मनातलं,जीवनातलं वादळ मांडू शकत नाही,हाच नियम न्यायदानाच्या क्षेत्रालाही लागू आहे मात्र,२०१५ मध्ये पहील्यांदा तो मोडण्यात आला.सर्वोच्च न्यायालयाच्या पाच न्यायमूर्तींनी पहील्यांदा दिल्लीत न्यायदानाच्या क्षेत्रात राजकीय ढवळाढवळ,मुस्कटदाबी आणि अनैतिक हस्तक्षेपाच्या विरोधात पत्रकार परिषद घेतली आणि..संपूर्ण देश स्तब्ध झाला!२०१४ मध्ये मोदी सरकार पहील्यांदा संपूर्ण बहूमतासह देशाच्या सत्तेत आले होते,हे विशेष!त्या पूर्वी देशाच्या इतिहासात सर्वोच्च न्यायालयाच्या न्यायमूर्तींवर कधीही पत्रकार परिषद घेऊन देशवासियांसमोर न्यायदानाच्या क्षेत्रावर आलेले संकट मांडण्याची वेळ आली नव्हती!

दिवंगत कुलगुरुंना व्यक्त होता आले नाही,आता कधीही त्यांना नागपूरकर जनतेसमोर त्यांची बाजू मांडता येणार नाही,सांगता येणार नाही त्यामुळेच त्यांच्या कुटूंबियांकडून नागपूरकर जनता अपेक्षा करीत आहे,कोणतेही दडपण न ठेवता त्यांनी दिवंगत कुलगुरुंच्या मनातलं जनतेला सांगावं.